متین وصال؛ رحیم فهندژسعدی
چکیده
در روند آفرینش ادبی، زن نویسنده مسیری متفاوت از یک مرد را در پیش می گیرد، بنابراین برای مطالعه ی یک نوشتار زنانه می بایست هویت جنسی نویسنده را نیز در نظر بگیریم. در حقیقت نوشتار یک زن نشان دهنده بازتابی ...
بیشتر
در روند آفرینش ادبی، زن نویسنده مسیری متفاوت از یک مرد را در پیش می گیرد، بنابراین برای مطالعه ی یک نوشتار زنانه می بایست هویت جنسی نویسنده را نیز در نظر بگیریم. در حقیقت نوشتار یک زن نشان دهنده بازتابی خاص از هویت نویسنده است. با مطالعه داستان کوتاه «درخت گلابی» گلی ترقی یکی از چهره های معاصر ادبیات فارسی، بر اساس نظریه جامعهشناختی پیر و زیما، نشان دادیم که نویسنده در جستجوی هویت گم شده ی خویش می باشد که توسط جامعه نفی و انکار شده است. این جست و جو با معرفی چهرة جدیدی از زن تحقق مییابد، تصویری اسطوره‌ای که به متن حوزة معنایی خاصی میبخشد و به ساختار روایی متفاوتی منتهی میشود. در این صورت راوی داستان در حوزه عمل و حوزه گفتار دیگر گونه میشود. بنابراین مقالة حاضر نشان میدهد که داستان کوتاه «درخت گلابی» که به عنوان یک متن زنانه در نظر گرفته شده است، به مشکلات اجتماعی در سطح زبانی واکنش نشان میدهد و به نویسنده کمک مینماید که هویت گمشدة خویش را باز یابد.
